نوع مقاله : مقاله مروری
نویسنده
استاد دانشگاه تهران و عضو پیوسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
In terms of geomorphology, the dry and desert areas of Iran consist of three geomorphological units, mountains, plains, and playa. Playa is the lowest drainage level of the watershed that leads to the lowest point of the desert and is covered by horizontal layers with fine-grained deposits. More than 60 playas are known in Iran. As the masses of the Iranian plateau were folded and raised for balance, a part of the solid crust subsided and created pits or playass. Therefore, the evolution of pits should be investigated after the emergence from the end of this period. Just as external factors caused drastic changes in the structural forms of the folds during the fourth geological period, the pits also underwent many changes under the influence of these factors. There are huge pits or depressins on the sides of the Alborz mountain range. In the north is the Caspian Sea pit and in the south the largest internal pit extends from Qazvin to Khorasan, so that in the mountainous region of Khorasan, pits are formed parallel to the axial surfaces of the folds. In the north of Iran, the Caspian Sea pit and Lake Urmia are seen, as lakes due to the import of water, while some others have become dry or turned into marshland due to the lack of water at the end of the third era (Tabas pit). It is believed that subsidence of Lut block has formed the driest, hollowest and lowest desert, which is also regarded as the least explorated and most fearful land in Iran and perhaps in the world.
کلیدواژه‌ها [English]
1- اشتوکلین، ی.، ج. افتخار نژاد، ع. هوشمندزاده. 1352. بررسی مقدماتی زمین شناسی در لوت مرکزی. شرق ایران. ترجمه بفارسی بوسیله علی انتظام و جمشید افتخار نژاد. سازمان زمین شناسی کشور. گزارش شماره 22، صفحه 86.
2- افتخار نژاد، ج. 1352. مطلبی چند درباره تشکیل حوضه رسوبی فلیش در شرق ایران و توجیه آن باتئوری تکتونیک صفحه ای ضمیمه گزارش شماره22. سازمان زمین شناسی کشور. صفحه 52.
3- احمدی، ح. 1368. ژئوفرمولوژی میوسن در زاگرس جنوبی در رابطه با پوشش گیاهی، مجله منابع طبیعی ایران شماره 42. صفحه 72.
4- احمدی، ح. 1369. ویژگی های محیط طبیعی ایران در رابطه با محیط مرفوپدولوژیک و پوشش گیاهی، مجله منابع طبیعی ایران شماره 44. صفحه 27.
5- احمدی، ح. 1375. شناخت، ارزیابی و تعیین قابلیت بیابانهای ایران، مجله بیابان جلد1، شماره 4-3-2. 85
صفحه
6- احمدی، ح. 1377. طرح ملی ماسه زارهای ایران، مجله منابع طبیعی ایران، جلد 52 شماره 1. صفحه 120 صفحه.
7- احمدی، ح. 1387. ژئووفرمولوژی کاربردی، بیابان، فرسایش بادی- جلد 2- انتشارات دانشگاه تهران. 570 صفحه.
8- احمدی، ح. 1383. گزارش طرح ملی ماسه زارهای ایران، معاونت پژوهشی دانشگاه تهران. 86 صفحه
9- اختصاصی، م.ر. 1383. بررسی مورفومتری و مورفودینامیک رخساره های فرسایش بادی دشت یزد- اردکان و تعیین شاخص ها این فرآیند جهت کاربرد در مدلهای ارزیابی بیابانزایی رساله دکتری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران. 210 صفحه.
10- تریکار، ژ. 1369. اشکال ناهمواری در نواحی خشک، ترجمه صدیقی، مهدی و پور کرمانی، مهدی، انتشارات آستان قدس رضوی. 450 صفحه.
11- ثابتی، ح. 1368. بررسی اقلیم حیاتی ایران- انتشارات دانشگاه تهران. صفحه 52.
12- درویش زاده، ع. 1370 زمین شناسی ایران، نشر دانش امروز (امیر کبیر). صفحه 88.
13- مستوفی، ا. 1351، شهداد جغرافیای تاریخی دشت لوت-، مجله گزارشهای جغرافیایی، شماره 8- صفحه 84.
14- معتمد، ا. 1353. مسائل زمین شناسی چاله لوت. نشریه شماره 11 موسسه جغرافیا. دانشگاه تهران- صفحه 92.
15- محمودی، ف. 1367. بیابان های ایران. مجله رشد جغرافیا، شماره 13-17:4.
16- محمودی، ف. 1370. گزارش طرح تحقیقاتی ریگزارهای مهم ایران (پراکندگی جغرافیایی)، معاونت پژوهشی دانشگاه تهران. صفحه‌های 15 تا 25.
17- نبوی، م.ح. 1355. دیباچه ای برزمین شناسی ایران- انتشارات سازمان زمین شناسی کشور. صفحه 109.
)