An Overview of Sustainable Agriculture Development in Iran and in the World

Document Type : Original Article

Authors

1 Invited Scholars of I.R. Academy of Sciences and Professor of Tehran University

2 Assistant Professor, University of Tehran

Abstract

The agriculture sector  plays a role beyond the food security and has a significant effect on political, social and economic situation of a country. In general, 34.3% of the world’s land, 70% of water use and 37.3% of the world’s jobholders belong to the agricultural sector. The agricultural sector in Iran employs 18% of the total jobholders. Food demand requires a substantial increase of global food production of 70% by 2050 which may cause unsustainability through excessive utilization of resources, contamination of soil and water, and the excessive use of pesticides and chemical fertilizers. Therefore, it is necessary to pay attention to sustainable agriculture development to maintain the natural resources. Sustainable agriculture development should be ecologically appropriate, economically justifiable and socially desirable. Whilethe Five-year Plans after the Islamic Revolution have focused on the agricultural development without emphasis onsustainable development, the focus of the country's fifth and sixth development plans has largely been on sustainable agricultural development . Study of indices of sustainable agriculture development in Iran in comparison to some neighbor countries indicated that Iran has not achieved its true status and is necessary to develop agriculture sustainably by adopting the appropriate developmental models. The most important agricultural development models in the world include frontier model, conservation model, urban-industrial impact model, diffusion model, highpay-off input model and induced innovation model. It seems that a combination of these models is necessary for sustainable agricultural development in Iran.

Keywords

References

1- آقایی، س.د. 1382. راهبردهای توسعه پایدار در سازمان ملل متحد. مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی  25-11:(59)513.
2- افراخته، ح.، م. حجی‌پور، م. گرزین و نجاتی، ب. 1392. جایگاه توسعه پایدار کشاورزی در برنامه‌های توسعه ایران (مورد: برنامه‌های پنج ساله پس از انقلاب). فصلنامه سیاست‌‌ها و راهبردهای کلان 62-1:43.  
3- امیدپور، ف.، ع.ر. رحمانی فضلی و ف. عزیزپور. 1398. تحلیل عوامل مؤثر بر کاهش بهره‌وری فعالیت کشاورزی مناطق روستایی (موردمطالعه: بخش کاکاوند شهرستان دلفان). پژوهش‌‌های دانش زمین 93-78:(10)37.
4- ایروانی، ه. و ع. دربان استانه. 1384. رهنمود هایی در زمینه تحلیل های اجتماعی برای برنامه ریزی توسعه نواحی روستایی، کرج. نشر آموزش کشاورزی: 272 صفحه.
5- بی‌‌نام. 1395. حساب‌‌های ملی ایران 1394-1383. بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران: 88 صفحه.
6- بی‌‌نام. 1397. آمارنامه تجارت خارجی جمهوری اسلامی ایران. دفتر فناوری اطلاعات و ارتباطات گمرک جمهوری اسلامی ایران.  برگرفته از  https://www.irica.gov.ir/.
7- پورزند، ف. و م. بخشوده. 1391. ارزیابی پایداری کشاورزی استان فارس با استفاده از رهیافت برنامه ریزی توافقی. مجله تحقیقات اقتصاد کشاورزی 26-1:(4)13.
8- پیشرو، ح.ا. و پ. عزیزی. 1388. توسعه کشاورزی پایدار از طریق پایدارسازی درآمدهای کشاورزی. نگرش نو در جغرافیای انسانی 20-1:(1)4.
9- سید مشهدی، پ.، ف. قلمباز و ع.ا. اسفندیاری. 1390. اهمیت صنعت نفت در ایجاد تولید و اشتغال در اقتصاد ایران و تاثیر آن بر سایر فعالیت‌های اقتصادی. فصلنامه پژوهش‌‌های رشد و توسعه اقتصادی 133-113:(1)2.
10- شاکری، ع. 1383. جایگاه بخش کشاورزی در فرایند توسعه اقتصادی کشور. اقتصاد کشاورزی و توسعه 136-105:(48)12.
11- شعبانعلی فمی، ح.، ج. قاسمی و م. محمدزاده نصر ابادی. 1388. نظام های کشاورزی پایدار (مروری بر رویکردهای غالب). انتشارات موسسه فرهنگی منادی تربیت: 318 صفحه.
12- قنبری، ی. و ح. برقی. 1387. چالش‌‌های اساسی در توسعه پایدار کشاورزی در ایران، راهبرد یاس 234-219:(1)16.
13- کاظمی، س.ح. و م. پالوج. 1390. ارزیابی راهبردهای بخش کشاورزی در پهار برنامه پنج ساله‌‌ی توسعه. تحقیقات اقتصاد کشاورزی 65-39:(4)3.
14- کامکار، ب. و ع.م. مهدوی دامغانی. 1391 مبانی کشاورزی پایدار. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد 320 صفحه.
15- کلانتری، خ.، ع. اسدی و ش. چوبچیان. 1388. تدوین و اعتبارسنجی شاخص های توسعه پایدار مناطق روستایی. مطالعات و پژوهش‌‌های شهری و منطقه‌‌ای 86-69:(1)2.
16- کوچکی، ع.، م. نصیری محلاتی، ر.ا. مرادی و ح. منصوری. 1392. پهنه بندی وضعیت توسعه کشاورزی پایدار در ایران و ارائه راهبردهای پایداری. دانش کشاورزی و تولید پایدار 197-179:(4)237.
17- مطیعی لنگرودی، س.ح. و ا. شمسایی. 1386. توسعه روستایی مبتنی بر تداوم و پایداری کشاورزی: مطالعه موردی بخش سجاسرود زنجان. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی 104-86:85. 
18- مومنی، ف.، س. دشتبانی، ع.ا. بانوئی. 1396. اهمیت بخش کشاورزی در حفظ تعادل اقتصادی - اجتماعی ساختار شهری و روستایی ایران. فصلنامه اقتصاد فضا و توسعه روستایی 46-17:(4)6.
19- وحدتی، ک. 1397. مطالعه تطبیقی شاخص‌های ممیزی علوم کشاورزی ایران و جهان. انتشارات جهاد دانشگاهی (واحد تهران) 490 صفحه.
20- هادیزاده بزاز، م.، خ. بوذرجهرمی، ح. شایان و م. نوغانی دخت بهمنی. 1394. ارزیابی عملکرد تعاونی‌‌های روستایی با رویکرد توسعه کشاورزی پایدار (مطالعه موردی: نیشابور). مجله پژوهش و برنامه‌‌ریزی روستایی 125-111:(2)4.
21. Ahmed, M. and C.O. Stockle. 2017. Quantification of Climate Variability, Adaptation and Mitigation for Agricultural Sustainability. Washington State University, Pullman, USA. Springer International Publishing, Switzerland. 437 p.
22. Alonge, A.J. and R.A. Martin. 1995. Assessment of the adoption of sustainable agriculture practices: Implications for agricultural education. J. Agr. Edu. 3(3):34-42.
23. Dubois, O. 2011. The state of the world's land and water resources for food and agriculture: managing systems at risk. Earthscan Press, Londan, United Kingdom: 285 p.
24. FAO. 2017. FAOSTAT production crops.  Retrieved from:http://faostat.fao.org/site/567/default.aspx#ancor.
25. Graham, B. 1998. Sustainable agriculture and rural development. IICA Quarterly Newslet. J. 4(1):8-9.
26. Haverkort, A.J. 2007. Saroja Raman, Agricultural sustainability: Principles, processes and prospects. Euphytica 156:267-268.
27. INC. 2018. Nuts and dried fruits, Statistical Yearbook. International Nut and Dried Fruits Press. Reus, Spain. 76 p.
28. Jianhua, G and L. Hui. 2000. Sustainable development for agricultural region in China: case studies. For. Ecol. Manag. 128:27-38.
29. Jodoin, S. 2010. Crimes against future generations: implementing intergenerational justice through international criminal law. Intergener. Just. Rev. 1:1-17.
30. Kalantar, K., H. Shabanali Fami, A. Asadi, I. Qasemi and S. Chubchian. 2008. Major challenges of Iranian rural communities for achieving sustainable development. Amer. J. Agr. Biol. Sci. 3(4): 724-738.
31. Mesgaran, M.B., K. Madani, H. Hashemi and P. Azadi. 2017. Iran’s land suitability for agriculture. Sci. Rep. 7(1): 7670.
32. Nátr, L. and Raman, S. 2007. Agricultural sustainability. principles, processes, and prospects. Biol. Plant. 51: 513.
33. Pollalis, S.N. 2016. Planning sustainable cities: an infrastructure-based approach. Routledge Press, London, United Kingdom. 366 p.
34. Szirmai, A. 2005. The dynamics of socio-economic development: an introduction. Cambrigde University Press. Cambrigde, United Kigdom. 711 p.
35. Ulčák, Z. and J. Pall. 2003. Indicators of agricultural sustainability-the moral of a story. In: K. Helming and H. Wiggering (Eds.) Sustainable Development of Multifunctional Landscapes. Springer, Berlin, Heidelberg, Germany, p. 67-78.
36. Vahdati, K., N. Lotfi, B. Kholdebarin, D. Hassani, R. Amiri, M.R. Mozaffari and C. Leslie. 2009. Screening for drought-tolerant genotypes of Persian walnuts (Juglans regia L.) during seed germination. HortScience 44(7):1815-1819.
Strategic Research Journal of Agricultural Sciences and Natural Resources
Volume 5, Issue 1
June 2020
Pages 19-32

Files

Share

How to cite

Statistics