نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• بهمن یزدی صمدی

استاد دانشگاه تهران

چکیده

پیش‌بینی شده است که جمعیت ایران در سال 1404 هجری خورشیدی (2025 میلادی) به 90 میلیون و در سال 1429 (2050) به حدود 115 میلیون نفر برسد. جمعیت جهان نیز در سال‌های یاد شده به ترتیب حدود 7/7 و 9 میلیارد نفر خواهد بود. تجزیه و تحلیل دانشمندان زراعت و کشاورزی نشان می‌دهد که با روش‌های کنونی تولید، کمبود مواد غذایی در جهان برابر یک سوم نیاز آن زمان خواهد بود. بنابراین لازم است آینده‌نگری‌هایی از هم‌اکنون به عمل آید تا با کاربرد فناوری‌های جدید غذای لازم برای جمعیت آن زمان فراهم شود. این آینده‌نگری‌ها شامل کاهش دور ریزها، تغییر الگوی غذایی، متعادل ساختن زاد و ولد، افزایش محصول در زمین‌های زراعی از طریق تهیه بذرهای پرمحصول و نیز کاربرد روش‌های مدیریتی خاک و آب، افزایش تولید شیر و گوشت در واحد سطح از طریق مدیریت پایدار، افزایش جمعیت منابع ماهی‌های دریایی و بالا بردن تولید آبکشتی می‌باشد تا بتوان تأثیر منفی کشاورزی بر زیست بوم، اقلیم و آب را کاهش و میزان محصول در هکتار را افزایش داد. برای برخورد با چالش غذا در آینده و تولید غذای بیشتر لازم است کشاورزان از مواد شیمیایی، انرژی و ماشین آلات کمتری استفاده نمایند یعنی از شدت نهاده‌ها کاسته و بر شدت عامل های بوم شناسانه (پایداری) افزوده شود. این عامل ها عبارتند از کارایی جذب کود و آب، کیفیت بهتر خاک از نظر مواد آلی و غذایی، کاهش خسارت حشره­ها و عامل‌های بیماریزا و کنترل گازهای گلخانه‌ای. افزون‌بر رعایت موارد یاد شده، کاربرد روش‌ها و فناوری‌های چندی باید به طور جدّی مورد توجه قرار گیرد که عبارتنداز حفظ منابع طبیعی و محیط زیست و پایداری اقلیم، مقابله با آثار سوء سیل، خشکی و سرما، حفاظت از خاک و آب، زراعت دقیق و کاربرد ماشین‌های کشاورزی خاص، افزایش کارایی فتوسنتزی و میزان تبدیل مواد در گیاهان زراعی، تقویت بوم شناسانه ارتباط گیاه با محیط، کاربرد مهندسی ژنتیک، حفظ تنوع زیستی و تکیه بر اصلاح گیاهان برای افزایش محصول.

کلیدواژه‌ها

• امنیت غذایی
• تقویت زیستی
• تنوع زیستی
• زراعت دقیق
• زیست فناوری

عنوان مقاله [English]

Role of Prospective Technologies for Food Security in Iran and the World

نویسنده [English]

• B. Yazdi Samadi

University of Tehran

چکیده [English]

It has been estimated that the population of Iran in 2025 and 2050 will reach to 90 and 115 millions, respectively. World population in the same years will be about 7.7 and 9 billions. Agronomists agree that, using today’s tools of production, food shortage in the world in 2050 will be about one third of the needs of that time. Thus, suitable technologies must be used to confront food shortage for the increasing population. Such technologies include: reducing food wastes, change in people’s feeding habit, appropriate population growth, increase in production of agricultural lands by using high yielding seeds and better soil and water management methods, meat and milk yields increase in unit of area using sustainable management procedures, increase in sea fish population sources, and using aquaculture production techniques. All of these must be done in a manner to increase yield per hectare, and decrease their negative impacts on climate and ecosystems. In this way, crop producers will be urged to reduce agricultural input and meanwhile to make more effort to reach sustainability by increasing water and fertilization efficiency, soil quality in terms of carbon and nutrient, reducing insect pests and pathogens damages and greenhouse gas control. Procedures and policies to be considered in this way are environmental, climatic and natural resources conservation, confronting negative impacts of flood, drought and frost, soil and water preservation measures, precision agriculture and use of special tools and machinery, photosynthetic and net conversion efficiency to intercept solar energy into more biomass, increasing plant-environment ecological relations, use of agricultural biotechnology and genetic engineering, biodiversity control, and breeding for higher yield and biofortification.

کلیدواژه‌ها [English]

• Biodiversity
• Biofotification
• Biotechnology
• Food Security
• Precision agriculture