ORIGINAL_ARTICLE
پرداخت برای خدمتهای بومنظام، ابزاری اقتصادی برای حفاظت از منابع طبیعی
منابع طبیعی دارای نقشهای مختلف اقتصادی، اجتماعی و محیطزیستی است که به شرط برنامهریزی معقول و منطقی همراه با مدیریت مناسب در بهرهبرداری از این منابع میتوان در امر توسعه پایدار محیطی مؤثر استفاده کرد. در این مطالعه، روش پرداخت برای بخششها و خدمتهای بومنظام به منزله یک ابزار اقتصادی بررسی و تحلیل شد. پرداخت برای خدمتهای زیستمحیطی یک روش نوآورانه برای حفاظت است که به طور فزایندهای در اغلب کشورها در حال توسعه است. اصل اساسی پرداخت برای بخششهای طبیعی این است که استفادهکنندگان از منبعها و جامعههایی که در موقعیت ارائه خدمتهای بومنظام هستند باید هزینههای تدارک این خدمتها را دریافت کنند و کسانی که از این منبعها و خدمتها بهرهمند میشوند باید برای آنها بهایی را بپردازند. بخششهای طبیعی در دنیا تعریف یکسانی ندارد، اما درمجموع میتوان آنها را اینگونه تعریف کرد: "منافع طبیعت برای خانوارها، جامعهها و نظامهای اقتصادی" یا سادهتر میتوان گفت: "چیزهای خوبی که طبیعت به ما عرضه میکند." پرداخت برای خدمتهای زیستمحیطی همانند یک روش پایدار جایگزین برای کاهش تخریب محیط زیست ترویج و ارتقا یافته است. مشارکت بهرهبرداران و جامعههای محلی و همچنین افزایش درآمد آنها از سودمندیهای این روش است.
https://srj.asnr.ias.ac.ir/article_110710_7b8a725c18998e469bc1948753f550d6.pdf
2018-11-22
123
134
10.22047/srjasnr.2018.110710
ارزش
بومنظام
پرداخت برای خدمتهای بومنظام
کارکرد
محمدعلی
زارع چاهوکی
mazare@ut.ac.ir
1
استاد دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
انور
سنایی
2
دانشآموخته دکتری دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
AUTHOR
1- احمدیان، م. 1381. اقتصاد منابع تجدید شونده. سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها، 328 صفحه.
1
2- پژوهنده، ا.، عطایی، ک.، رفیعی، ح.، امیرنژاد، ح. 1386. تعیین یک چارچوب استاندارد برای ارزشگذاری جامع کارکردها، کالاها و خدمات اکوسیستم، ششمین کنفرانس اقتصاد کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران 19-1.
2
3- پوراصغرسنگاچین، ف. 1389. مقایسه تحلیلی ابزارهای اقتصادی برای حفاظت از محیط زیست و پیشنهادهایی برای عملیاتی کردن آنها در برنامههای توسعه کشور. مجله محیط زیست و توسعه 90-73:1.
3
4- زارع چاهوکی م.ع. 1394. طراحی الگوی مدیریت پایدار منابع طبیعی. مرکز مطالعات بنیادی پژوهشهای انقلاب اسلامی، 198 صفحه.
4
5- شرزهای، غ.ع. 1388. ارزشگذاری خدمات اکوسیستمی؛ کنفرانس فرهنگستان علوم 10-1.
5
6- صالحی، ا.، حبیبی، ع.، پوراصغرسنگاچین، ف. 1390. مقدمهای بر اقتصاد بوم شناختی. انتشارات دانشگاه تهران (چاپ اول)، 916 صفحه.
6
7- موسوی، س.ع. 1390. مدیریت بهینه اراضی با تأکید بر ارزش اقتصادی کارکردهای اکوسیستمی و با استفاده از یک سامانه پشتیبان برنامهریزی. رساله دکتری مرتعداری دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، 317 صفحه.
7
8. Agarwal, C., S. Tiwari, M. Borgoyary, A. Acharya and E. Morrison. 2007. Fair deals for watershed services in India. Natural Resource Issues No. 10. London: International Institute for Environment and Development, 93 p
8
9. Bohlen, P.J., S. Lynch, L. Shabman, M. Clark, S. Shukla and H. Swain. 2009. Paying for environmental services from agricultural lands: An example from the northern Everglades. Front. Ecol. Environ. 7:46–55.
9
10. Coase, R.H. 1937. The nature of the firm. Economica N.S. 4 (16):386–405.
10
11. Coase, R.H. 1960. The Problem of Social Cost. J. Law Econ. 3:1-44.
11
12. Corbera, E., K. Brown, and W.N. Adger. 2007. The equity and legitimacy of markets for ecosystem services. Develop. Change 38:587–613.
12
13. Engel, S., S. Pagiola, and S. Wunder. 2008. Designing payments for environmental services in theory and practice: an overview of the issues. Ecol. Econ. 65:663–674.
13
14. Engel, S. and C. Palmer. 2008. Payments for environmental services as an alternative to logging under weak property rights: the case of Indonesia. Ecol. Econ. 65: 799–809.
14
15. Ha, H.M., P.T. Thuy, M. van Noordwijk, M. 2008. Payment for environmental services: experiences and lessons from Vietnam. Hanoi: World Agroforestry Center, 34 p.
15
16. Jack, B.K., C. Kousky, and K.R.E. Sims. 2008. Designing payments for ecosystem services: lessons from previous experience with incentive-based mechanisms. Proceed. Natural Acad. Sci. United States of America 105:9465–9470.
16
17. Kanowski, P.J., C.L. McDermott, and B.W. Cashore. 2011. Implementing REDD+: Lessons from analysis of forest governance. Environ. Sci. Policy 14: 111–117.
17
18. Li, J., Z. Ren, and Z. Zhou. 2006. Ecosystem Services and Their Values: a Case Study in the Qinba Mountains of China. Ecol. Res. 21:597-604.
18
19. Millennium Ecosystem Assessment. 2005. Ecosystems and Human Well-Being. 137 p.
19
20. Montagnini, F. and C. Finney. 2011. Payments for Environmental Services in Latin America as a Tool for Restoration and Rural Development. AMBIO, 40:285–297.
20
21. Pascual, U., J. Phelps, E. Garmendia, K. Brown, E. Corbera, A. Martin, E. Gómez-Baggethun, and R. Muradian. 2014. Social equity matters in payments for ecosystem services. Bioscience 64 (11):1027-1036.
21
22. Raymond, C.M., G.G. Singh, K. Benessaiah, J.R. Bernhardt, J. Levine, H. Nelson, N.J. Turner, B. Norton, J. Tam, and K.M.A Chan. 2013. Ecosystem services and beyond: using multiple metaphors to understand human–environment relationships. Bioscience 63:536–546.
22
23. Redpath S.M., J. Young, A. Evely, W.M. Adams, W.J. Sutherland, A. Whitehouse, A. Amar, R.A. Lambert, J.D. Linnell, A. Watt, and R.J. Gutiérrez. 2013. Understanding and managing conservation conflicts. Trend. Ecol. Evol. 28:100–109.
23
24. Sattler, C. and B. Matzdorf. 2013. PES in a nutshell: From definitions and origins to PES in practice—Approaches, design process and innovative aspects. Ecosys. Serv. 6:2–11.
24
25. Sokulsky, J. 2012. Program Design: How Do You Build it? Retrieved from ⟨http://www.conference.ifas.ufl.edu/aces/presentations/1%20Monday/C-D/Workshop/pm/YES/1%20- J.%20Sokulsky.pdf⟩.
25
26. The, B.D. and H.B. Ngoc. 2006. Payment for environmental services in Vietnam: assessing an economic approach to sustainable forest management. Research Report No. 2006-RR3. Singapore: Economy and Environment Program for Southeast Asia, 41 p.
26
27. Vatn, A. 2010. An institutional analysis of payments for environmental services. Ecol. Econ. 69:1245–1252.
27
28. Zhen, L. and H. Zhang. 2011. Payment for Ecosystem Services in China: An Overview. Living Rev. Landscape Res. 5(2):1-21.
28
ORIGINAL_ARTICLE
ژنگانشناسی از آزمایشگاه تا مزرعه: تولید نژادگانهای گندم پرمحصول و متحمل به تنشهای محیطی
برای تولید نژادگانهای4 گندم پرمحصول و متحمل به تنشهای محیطی، ژنهای کنترلکننده5 صفتهای مختلف مکانیابی شدند و تنوع نوکلئوتیدی ژنهای مقاومت به زنگهای قهوهای (Lr) و زرد (Yr) و آنالوگهای ژنهای مقاومت به بیماری در رقمهای مقاوم و حساس گندم نان و ژنهای بهارهسازی در تودههای بومی گندم ایران برای طراحی نشانگرهای چندشکلی تکنوکلئوتیدی6 ارزیابی گردیدند. ساختار جمعیت تودههای بومی گندم با استفاده از نشانگرهای اس. اس.آر7، نشانگرهای ژنهای بهارهسازی، مقاومت به زنگ قهوهای (Lr) و زیرواحدهای گلوتنین با وزن مولکولی پایین بررسی شد. براساس مجموعه ژنی و نشانگری شناسایی شده و ارزش بهنژادی ژنگانی (ژنومی)، رگههای خویشآمیخته8 نوترکیب ایزوژن برای ژنهای کنترلکننده و نژادگانها و رقمهایی با ژنها و ژنهای کنترلکننده چندگانه انتخاب و برای ایجاد جمعیتهای چندوالدی تلاقی داده شدند. گزینش نژادگانهای مطلوب براساس عملکرد دانه و اجزا آن، مقاومت به زنگ زرد، شکل و اندازه برگ پرچم از نسل سوم شروع شد. نژادگانهای انتخابی در نسلهای مختلف در شرایط آبیاری معمولی و بدون آبیاری کشت و ارزیابی شدند. در شرایط بدون آبیاری، نژادگانهای انتخابی نسل پنجم دارای طول سنبله با دامنه 10 تا 19 و میانگین 87/13 سانتیمتر و تعداد دانه در سنبله با دامنه 38 تا 180 و میانگین 20/94 دانه بودند. در آبیاری عادی، طول سنبله و تعداد دانه در سنبله نژادگانهای انتخابی به ترتیب از 13 تا 24 با میانگین 33/16 سانتیمتر و 90 تا 260 با میانگین 14/128 دانه متغیر بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از روشهای ژنگانشناسی (ژنومیک)9 در برنامههای بهنژادی میتواند کارآیی تولید رقمهای پرمحصول و متحمل به تنشهای محیطی را افزایش دهد.
https://srj.asnr.ias.ac.ir/article_112906_c6c7a92f17e8b682698d2706b5949970.pdf
2018-11-22
135
152
10.22047/srjasnr.2018.112906
ارزش بهنژادی ژنگانی
گزینش
نشانگر
گندم
سید
ابوالقاسم محمدی
mohammadi@tabrizu.ac.ir
1
استاد دانشگاه تبریز
LEAD_AUTHOR
میرعبداله
محمدی اقدم
2
پژوهشگر شرکت بذر زیست فناور آرتا
AUTHOR
Lobell, D.B. and S.M. Gourdji. 2012. The influence of climate change on global crop productivity. Plant Physiol. 160:1686-1697.
1
FAO. 2013. Food balance sheets. A handbook, food balance sheets. Rome: FAO.
2
FAOSTAT. 2015. Retrieved from http://faostat3.fao.org/download/E/EF/E.
3
FAO. 2009. The state of food insecurity in the world. Economic crises impacts and lessons learned. Rome: FAO.
4
Naha, S.L. and C.F. Chaua. 2010. Issues and challenges in defeating world hunger. Trends Food Sci. Technol. 21:544-557.
5
Tester, M. and P. Langridge. 2010. Breeding technologies to increase crop production in a changing world. Science 327:818. doi: 10.1126/science.1183700.
6
Curtis, T. and N.G. Halford. 2014. Food security: The challenge of increasing wheat yield and the importance of not compromising food safety. Ann. Appl. Biol. 164:354-372.
7
Ray, D.K., N.D. Mueller, P.C. West and J.A. Foley. 2013. Yield trends are insufficient to double global crop production by 2050. PLOS ONE 8(6):e66428.
8
Sofalian, O., S.A. Mohammadi, S. Aharizad, M. Moghaddam and M.R. Shakiba. 2005. Inheritance of cold tolerance in common wheat (Triticum aestivum L.) Turk. J. Agr. For. 30: 399-405.
9
10. Limin, A.E. and D.B. Fowler. 1993. Inheritance of cold hardiness in Triticum aestivum x synthetic hexaploid wheat crosses. Plant Breed. 110:103-108.
10
11. Mohammadi, S.A., B.M. Prasanna, C. Sudan and N.N. Singh. 2002. A microsatellite marker based study of chromosomal regions and gene effects on yield and yield components in maize. Cell. Mol. Biol. 7:599-606.
11
12. Mohammadi, S.A., M. Khodarahmi, S. Jamalirad and M.R. Jalal Kamali. 2009. Genetic diversity in a collection of old and new bread wheat cultivars from Iran as revealed by simple sequence repeat-based analysis. Ann. Appl. Biol. 154:67–76.
12
13. Ehdaie, B., S.A. Mohammadi, M. Nouraein, H. Bektas and J.G. Waines. 2016. QTLs for root traits at mid-tillering and for root and shoot traits at maturity in a RIL population of spring bread wheat grown under well-watered conditions. Eupytica 211:39-39.
13
14. Zarei Abbasabad, E., S.A. Mohammadi, M. Moghaddam and M.R Jalal Kamali. 2016. Analysis of genetic diversity, population structure and linkage disequilibrium in Iranian wheat landraces using SSR markers. Plant Genet. Resour. doi:10.1017/S1479262115000684.
14
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی پژوهشهای پیاز خوراکی در ایران
پیاز4 یکی از سبزیهای اصلی و پرمصرف در جهان است که هر ساله نژادگانهای (ژنوتیپهای) متعدد بومی و خارجی آن در کشور کشت میشود. با توجه به تفاوتهای فراوان ریختشناختی و فیزیولوژیکی این نژادگانها و برهمکنش آنها با عاملهای محیطی، مطالعه آنها پراهمیت است و میتواند راهگشای مشکلهای موجود در کشت پیاز و نگهداری آن در کشور باشد. نتایج پژوهشهای انجام شده در ایران نشان داده است که نژادگانهای بومی و خارجی پیاز، تنوع ژنتیکی بالایی از نظر ویژگیهای رویشی، زایشی، کیفیت سوخ5 و محصول دارند. همچنین همبستگی بالایی بین برخی از این ویژگیها گزارش شده که در آسانی گزینش نژادگانها در فرایندهای بهنژادی حائز اهمیت است. نتایج حاصل از پژوهشهای بهنژادی نشان داده که میانگین عملکرد چندتلاقی6 بیشتر نژادگانها نسبت به نژادگان خودبارور شده، بیشتر بوده است. بیشترین میانگین درصد زود بالغی7 در روش کشت مستقیم بذر و کمترین میانگین این صفت در روش کشت نشایی به دست آمده است. در بین روشهای متفاوت آبیاری، آبیاری قطرهای نسبت به کرتی و جویچهای روش مناسبتری از نظر روییدن از زمین و عملکرد است. اثر استفاده از کودهای آلی بر عملکرد پیاز به نوع منبع آلی بستگی دارد، زیرا ترکیب شیمیایی منابع آلی متفاوت و تأثیر مواد آلی مختلف، به دلیل نقشی که در تغییر ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی خاک دارند، متفاوت است. افزایش استفاده از کودهای شیمیایی نیز تا پیش از آستانه سمیت کود، به منظور افزایش عملکرد توصیه شده است. انبارداری پیاز یکی از راههای کنترل قیمت پیاز در بازار است و طول آن وابسته به تعداد لایههای پوست خشک خارجی و چسبندگی آن به گوشت، قطر گردن و درصد ماده خشک پیاز است.
https://srj.asnr.ias.ac.ir/article_112908_14d10131931d2565d287abe3b2f6b8e4.pdf
2018-11-22
153
168
10.22047/srjasnr.2018.112908
بهنژادی
سوخ
عملکرد
ماده خشک
نژادگان
مصطفی
مبلی
mobli@cc.iut.ac.ir
1
عضو مدعو فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و استاد دانشگاه صنعتی اصفهان
LEAD_AUTHOR
لیلا
اصلانی
2
دانشجوی دکتری علوم باغبانی دانشگاه صنعتی اصفهان
AUTHOR
1- ارزانی، ا. 1390. اصلاح گیاهان زراعی. انتشارات دانشگاه صنعتی اصفهان. 606 صفحه.
1
2- افشارمنش، غ. و م. خدادادی. 1385. بررسی اثر تراکم بوته و مقادیر کود نیتروژن بر عملکرد پیاز خوراکی در منطقه جیرفت. پژوهش و سازندگی در زراعت و باغبانی 103-94:72.
2
3- امینپور، ر. و ا. مرتضوی بک. 1383. اثر اندازه پیاز مادری و آرایش کاشت بر کمیت و کیفیت بذر پیاز (Allium cepa L.) ژنوتیپ تگزاس ارلی گرانو 502. نهال و بذر 48-39:(1)20.
3
4- امینپور، ر. و ا. مرتضوی بک. 1383. اثرات تاریخ و فاصله کاشت بر عملکرد و جوانهزنی بذر پیاز (Allium cepa L.) ژنوتیپ تگزاس ارلی گرانو 502. پژوهش و سازندگی در زراعت و باغبانی 69-61:(1)62.
4
5- امینپور، ر.، ا. مرتضوی بک و ا. جعفری. 1384. اثرهای زمان و فاصله کاشت بر کمیت و کیفیت بذر ژنوتیپ ’یلو سوئیت اسپانیش‘ پیاز (Allium cepa L.). مجله علوم و فنون باغبانی ایران 190-183:(4)6.
5
6- امینپور، ر.، ا. مرتضوی بک و م. مبلی. 1385. اثرهای روشهای مختلف مصرف مس و آهن بر عملکرد بذر پیاز در اصفهان. مجله علوم و فنون باغبانی ایران 274-265:(4)7.
6
7- امینپور، ر. و ف. موسوی. 1385. اثر رژیمهای آبیاری و اندازه پیاز مادری بر خصوصیات کمی و کیفی بذر پیاز (ژنوتیپ تگزاس ارلی گرانو 502). مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی، برگرفته از http://www.magiran.com/temp/mag-pdf/6202017/1866-353153-NKC.pdf
7
8- امین پور، ر.، ف. موسوی و م. مبلی. 1388. تأثیر رژیم آبیاری و تراکم بوته بر ویژگیهای کمی و کیفی پیاز (Allium cepa L.) در اصفهان. نشریه علوم باغبانی (علوم و صنایع کشاورزی) 60-52:(2)23.
8
9- امین پور، ر.، م. مبلی و ا. مرتضوی بک. 1390. مطالعه ویژگیهای کمی و کیفی ارقام روز کوتاه پیاز در اصفهان. نشریه علوم باغبانی 410-404:(4)25.
9
10- امین پور، ر.، م. یحیی آبادی و ا. جعفری. 1386. بررسی اثر مقدار و زمان مصرف کود نیتروژن و پتاسیم بر عملکرد، اجزای عملکرد، درصد و سرعت جوانه زنی بذر پیاز ژنوتیپ تگزاس ارلی گرانو 502. پژوهش و سازندگی در زراعت و باغبانی 185-185:74.
10
11- ایزدخواه شیشوان، م.، م. تاج بخش شیشوان، ج. جلیلیان و ب. پاسبان اسلام. 1395. اثر روشهای مختلف پیش تیمار و اندازه بذر بر عملکرد، اجزای عملکرد و برخی ویژگیهای مرتبط با انبارمانی سوخ نژادگانهای پیاز خوراکی. مجله علوم و فنون باغبانی ایران 134-117:(1)17.
11
12- ایزدخواه شیشوان، م.، م. تاج بخش شیشوان، ج. جلیلیان و ب. پاسبان اسلام. 1394. واکنش شاخصهای رشد و عملکرد خشک سوخ به پیش تیمار و اندازه بذر ژنوتیپهای پیاز (Allium cepa L.). نشریه پژوهشهای زراعی ایران 785-766:(4)13.
12
13- باغانی، ج. 1391. بررسی اثر روشهای آبیاری بر عملکرد و خصوصیات زراعی ارقام پیاز خوراکی. نشریه آب و خاک 259-251:(2)26.
13
14- باغانی، ج.، ج. رستگار، ش. زارع و ح. صدر قاین. 1391. بررسی اثرات روشهای آبیاری بر عملکرد و کارآیی مصرف آب آبیاری ارقام پیاز خوراکی. نشریه آبیاری و زهکشی ایران 10-1:(1)6.
14
15- باغبان سیروس، ش.، ع. کاشی، ا. خلیقی، ب. پاسبان اسلام و پ. علیزاده اسکوئی. 1390. بررسی برخی صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی در 12 ژنوتیپ ایرانی پیاز خوراکی. مجله پژوهشهای تولید گیاهی 104-89:(1)18.
15
16- بایبوردی، ا. 1386. تأثیر تغذیه برگی عناصر کم مصرف آهن و روی بر صفات کمی و کیفی ارقام پیاز سفید قم و قرمز ری. پژوهش و سازندگی در زراعت و باغبانی 160-153:74.
16
17- بایبوردی، ا.، م.ج. ملکوتی و س. سماوات. 1384. بررسی تأثیر منابع و مقادیر مختلف نیتروژن بر خواص کمی و کیفی دو ژنوتیپ پیاز. مجله علوم خاک و آب 193-184:(2)19.
17
18- بلند نظر، ص.، ز. پازانی و ج. محمدی. 1390. بررسی کشت مخلوط خیار و پیاز خوراکی. نشریه دانش کشاورزی و تولید پایدار 145-135:(3)21.
18
19- پیغامی، ا.، س. مسیحا، م. ولیزاده و ع. صمدی. 1380. بررسی میزان مقاومت ارقام مختلف پیاز (Allium cepa L.) به عوامل بیماری پوسیدگی ریشه و طبق پیاز (Fusarium spp.). مجله دانش کشاورزی 111-101:(3)11.
19
20- پیوست، غ. 1388. سبزیکاری. انتشارات دانش پذیر، 577 صفحه.
20
21- جعفرپور، ب.، م. سبکخیز و م. فلاحتی رستگار. 1388. ویروس لکهزرد زنبق (IYSV)؛ یک بیماری جدید ویروسی پیاز در ایران. نشریه حفاظت گیاهان (علوم و صنایع کشاورزی) 107-106:(2)23.
21
22- حسن دخت، م. و پ. غلامعلی. 1386. اثر قندهای مختلف بر تولید هاپلوئید تودههای بومی پیاز در محیط درون شیشهای (Allium cepa L.). علوم کشاورزی ایران465-459:(3)38.
22
23- حسن دخت، م.، ع. کاشی و ر. بزرگیپور. 1385. اثر ژنوتیپ و نوع قند بر مادهزایی پیاز خوراکی (Allium cepa L.) در محیط درون شیشهای. علوم کشاورزی ایران 115-109:(1)37.
23
24- حسنزاده خانکهدانی، ح.، ع. ابوطالبی جهرمی و ا. ذاکری فرد ملاحسنی. 1392. مقایسه اثر روشهای مختلف کشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام پیاز در شرایط روز کوتاه در میناب. به زراعی کشاورزی 123-111:(1)15.
24
25- حسنزاده خانکهدانی، ح.، ع. محمدی جهرمی، ا. ذاکری فرد ملاحسنی و م. محمدی جهرمی. 1392. اثر دورهای مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار ژنوتیپ پیاز در شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب. مجله پژوهش آب در کشاورزی 147-137:(2)27.
25
26- خانجانی، م. آفات سبزی و صیفی ایران، دانشگاه بوعلی سینا همدان. 468 صفحه.
26
27- خدادادی، م.، ر. امید بیگی، ا. مجیدی و ن.ا. خوش خلق سیما. 1382. بررسی تأثیر آماده سازی بذر (پرایمینگ) پیاز خوراکی ژنوتیپ سفید کاشان بر ویژگیهای جوانهزنی آن در شرایط تنش شوری. مجله علوم خاک و آب 47-39:(1)17.
27
28- خدادادی، م.، ص. معدنی و ف. شواخی. 1391. اثر روشهای مختلف عمل آوری و انباری بر صفات کیفی ارقام پیاز ایرانی. مجله تحقیقات مهندسی کشاورزی 36-29:(3)13.
28
29- دارابی، ع. 1389. اثر گزینش و خودگردهافشانی بر خصوصیات زراعی لاینهای نتاجی حاصل از ژنوتیپ محلی پیاز بهبهان. مجله به نژادی نهال و بذر 396-383:(3)26.
29
30- دارابی، ع. 1394. بررسی اثر روش کشت نشایی و سوخچه بر تاریخ تشکیل سوخ و شاخصهای رشد ژنوتیپهای پیاز. علوم باغبانی ایران 168-157:(1)46.
30
31- دارابی، ع. 1393. اثر تاریخ انتقال سوخچه بر واکنشهای فیزیولوژیکی، برخی صفات رویشی و عملکرد ژنوتیپ های پیاز در منطقه بهبهان. مجله بهزراعی نهال و بذر471-457:(2)30.
31
32- دارابی، ع. و ر. صالحی. 1393. مقایسه ویژگیهای کمی و کیفی و قابلیت انبارمانی جمعیتهای پیاز. به زراعی کشاورزی 543-531:(3)16.
32
33- دارابی، ع.، م. بابالار، ع. کاشی و م. خدادادی. 1388. آنالیز رشد و بررسی تغییرات کربوهیدراتهای غیرساختمانی ساده هنگام تشکیل سوخ در ارقام پیاز در شرایط اقلیمی کرج. مجله علوم باغبانی (علوم و صنایع کشاورزی) 45-36:(1)23.
33
34- دارابی، ع.، ع. کاشی، م. بابالار و م. خدادادی. 1388. تعیین آستانه طول روز و درجه حرارت تجمعی برای تشکیل سوخ و آنالیز رشد ژنوتیپهای پیاز. مجله علوم باغبانی ایران 33-23:(4)40.
34
35- دارابی، ع.، ع. کاشی، م. بابالار و م. خدادادی. 1387. تغییرات کربوهیدراتهای غیرساختمانی ساده به هنگام تشکیل سوخ و آنالیز رشد چهار ژنوتیپ پیاز در بهبهان. پژوهش کشاورزی: آب، خاک و گیاه در کشاورزی 50-37:(1)8.
35
36- داورینژاد، غ.، غ. حقنیا و ا. لکزیان. 1383. تأثیر کودهای دامی و کمپوست غنی شده بر عملکرد گندم. علوم و صنایع کشاورزی 108-101:(1)18.
36
37- دهداری، ا.، ع. رضایی و م. مبلی. 1380. ارزیابی ویژگیهای ظاهری، زراعی و گروهبندی برخی از ژنوتیپهای پیاز بومی ایران. علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی 124-109:(2)5.
37
38- دهداری، ا.، م. مبلی و ع. رضایی. 1380. روابط صفات و تجزیه ضرایب مسیر برای عملکرد غده و بذر در برخی از پیازهای بومی ایران. علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی 69-53:(4)5.
38
39- راسخ عادل، م.، ح. صادقی و م. حسینی. 1392. تأثیر حشرات گرده افشان بر کمیت و کیفیت تولید بذر پیاز. مجله حفاظت گیاهان 402-395:(4)2.
39
40- ربیعی مطلق، ا.، م. فلاحتی رستگار، ح. روحانی، ب. جعفرپور و و. جهانبخش. 1389.بررسی فوزاریومهای بذرزاد پیاز در استانهای خراسان شمالی و رضوی. نشریه حفاظت گیاهان (علوم و صنایع کشاورزی) 144-137:(2)24.
40
41- رستگار، ج. و س. حیدی. 1385. اثر تاریخ خزانه گیری و انتقال نشا بر صفات کمی و کیفی ارقام روز بلند پیاز (Allium cepa L.). نهال و بذر 317-303:(3)22.
41
42- رستگار، ج. و ش. زارع. 1392. اثر اندازه پیاز مادری و تراکم گیاه بر روی کمیت و کیفیت بذر پیاز ژنوتیپ سفید نیشابور. مجله به زراعی نهال و بذر 567-553:(2)29.
42
43- رستگار، ج. و م. خدادادی. 1387. بررسی الگوی رشد و عملکرد چند رقم و توده پیاز خوراکی ایران بر اساس شاخصهای فیزیولوژیک. نهال و بذر 675-659:(4)24.
43
44- رستگار، ج. و م. قاسمزاده گنجهای. 1388. تأثیر گوگرد و دفعات محلولپاشی با کود کامل میکرو بر عملکرد و کیفیت دو ژنوتیپ پیاز. مجله به زراعی نهال و بذر 13-1:(2)25.
44
45- رستم فرودی، ب. 1385. بررسی صفات کمی و کیفی ارقام پیاز و تعیین رابطه برخی از صفات با قابلیت انبارمانی. نهال و بذر 86-67:(1)22.
45
46- رفیعزاده، ن.، ب. جعفرپور و م. فلاحتی رستگار. 1392. بررسی ویروس لکه زرد زنبق (IYSV) در پیاز و برخی از گیاهان زینتی با استفاده از روش الایزا و RT-PCR در استان خراسان رضوی. نشریه حفاظت گیاهان (علوم و صنایع کشاورزی) 158-149:(2)27.
46
47- رفیعیپور، م.، س. مسیحا، ع. مطلبی آذر و م. مبلی. 1384. ارزیابی عملکرد و روابط بین برخی خصوصیات پیاز خوراکی در نه توده بومی ایران و یک رقم خارجی. دانش کشاورزی 225-211:(4)15.
47
48- زنگویی، ژ.، م. حسندخت و ع. کاشی. 1394. اثر اسپرمیدین بر مادهزایی شش ژنوتیپ پیاز خوراکی بومی استان خراسان در محیط درون شیشهای. علوم باغبانی ایران 231-225:(2)46.
48
49- سرمدنیا، غ.ح. و ع. کوچکی. 1376. فیزیولوژی گیاهان زراعی، انشارات جهاد دانشگاهی مشهد. 400 صفحه.
49
50- سید ابراهیمی، س.، ر. عبادی، م. مبلی و ب. حاتمی. 1383. فعالیت جستجوگری زنبور عسل (Apis mellifera L.) روی ارقام مختلف پیاز و ارتباط آن با مقدار و ترکیب شهد آنها. علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی 245-235:(1)8.
50
51- سید ابراهیمی، س.، م. مبلی، ر. عبادی و ع. رضایی. 1383. اثر گرده افشانی بر کمیت و کیفیت بذر ده ژنوتیپ پیاز انتخاب شده در اصفهان. مجله علوم و فنون باغبانی ایران 46-33:(1)5.
51
52- عامریان، م.، ف. دشتی و م. دلشاد. 1393. تأثیر منابع و سطوح مختلف سلنیوم بر برخی ویژگیهای رشد و فیزیولوژیکی پیاز (Allium cepa L.). فناوری تولیدات گیاهی 179-163:(2)14.
52
53- عظیمی، م.، س. مسیحا، م. مقدم و م. ولیزاده. 1378. بررسی تنوع ژنتیکی پیازهای بومی ایران. علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی 25-15:(4)3.
53
54- کریمی نافچی، ز.، ب.ا. سید طباطبائی و م. مبلی. 1390. تنوع ژنتیکی برخی از ژنوتیپهای پیاز با استفاده از نشانگر ریزماهواره. مجله علوم باغبانی ایران 20-11:(1)42.
54
55- کلافچی، م.، م. مبلی، ر. عبادی و ع. رضائی. 1384. بررسی تغییرات جمعیت تریپس پیاز (Thrips tabaci Lind.) و تأثیر آن روی غدهدهی و عملکرد ارقام انتخابی پیاز در اصفهان. مجله علوم کشاورزی ایران 1477-1465:(6)36.
55
56- کیخا، غ.، ف. کیخانی، ن. گنجی خرم دل و م. کیخا. 1391. بررسی اثر کم آبیاری کرتی و میکرو (Tape) بر کارایی مصرف آب، عملکرد، و برخی خصوصات مورفولوژیک پیاز. مجله تحقیقات مهندسی کشاورزی 30-19:(1)13.
56
57- لامعی هروانی، ج. و م. اسماعیلی. 1393. تأثیر کشت دوم گیاهان خلر و ماشک به عنوان کود سبز بر برخی خصوصیات خاک و عملکرد پیاز و گندم در چرخه تناوب زراعی. مجله بهنژادی نهال و بذر 18-1:(1)30.
57
58- مبلی، م.، ا. دهداری و ع. رضایی. 1380. بررسی تنوع ژنتیکی و روابط بین ویژگیهای فیزیولوژیکی و زراعی در برخی از پیازهای بومی ایران. مجله علوم و فنون باغبانی ایران 124-109:(3، 4)2.
58
59- مرادی زانیانی، آ.، ع. زربخش و م. خدادادی. 1389. اثر گوگرد بر عملکرد، کیفیت و قابلیت انبارمانی دو رقم پیاز خوراکی. مجله به زراعی نهال و بذر 168-153:(2)26.
59
60- ملاولی، م.، ص. بلندنظر و ج. طباطبایی. 1388. تأثیر مقادیر مختلف نیترات آمونیوم و سولفات پتاسیم بر صفات رویشی و عملکرد پیاز خوراکی. مجله دانش کشاورزی 239-227:(2)19.
60
61- ملاولی، م.، ص. بلندنظر و ج. طباطبایی. 1390. تأثیر مقادیر مختلف نیترات آمونیوم و سولفات پتاسیم بر غلظت برخی از عناصر معدنی در پیاز خوراکی. نشریه علوم باغبانی (علوم و صنایع کشاورزی) 108-1015:(1)25.
61
62- منصور بهمنی، س.، و.ر. صفاری و ع.ا. مقصودی مود. 1392. اثر تقسیط و میزان کود اوره بر تجمع نیترات و عملکرد سوخ پیاز در تولید خارج از فصل در دشت جیرفت. نشریه علوم باغبانی (علوم و صنایع کشاورزی) 410-400:(4)27.
62
63- منصوری، م.، ر. عبادی و م. مبلی. 1387. تحمل ژنوتیپهای انتخابی پیاز و پلیکراس آنها به تریپس پیاز (Thrips tabaci Lind.) در اصفهان. علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی 730-721:(45)12.
63
64- منصوری، م.، م. مبلی، ر. عبادی و ع. رضایی. 1387. تأثیر عمل پلیکراس روی ویژگیهای زراعی و عملکرد نه نژادگان پیاز در اصفهان. علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی625-615:(45)12.
64
65- مودب شبستری، ح.، ع. موسویزاده و ح. چراغی. 1388. ارزیابی مورفوتیپهای پیاز قرمز آذر شهر از نظر صفات زراعی. مجله دانش نوین کشاورزی 106-101:(17)5.
65
66- موسویزاده، ع. 1395. بررسی تنوع مورفولوژیکی و روابط بین صفات در تعدادی از مورفوتیپهای روز بلند تودههای بومی پیاز ایران.به نژادی گیاهان زراعی و باغی، برگرفته از https://journals.ut.ac.ir/article_58126_0.html
66
67- موسویزاده، ع. و آ. گوراوانچی. 1389. بررسی توانایی کالزایی و باززایی در ارقام پیاز قرمز آذرشهر و قولی قصه زنجان. مجله بهزراعی نهال و بذر 232-227:(2)26.
67
68- موسویزاده، ع. م. مقدم، م. تورچی، ا. محمدی و س. مسیحا. 1385. تنوع مورفولوژیکی و زراعی تودههای بومی پیاز ایران. مجله علوم کشاورزی ایران 202-193:(1)37.
68
69- میرزائی، ی. و م. خدادادی. 1387. بررسی اثرات روشهای مختلف تولید بر برخی از صفات سه ژنوتیپ پیاز در قالب طرح استمرار تولید در منطقه جیرفت. پژوهش و سازندگی در زراعت و باغبانی76-69:(3)80.
69
70- نجفینیا، م. و م. امیری. 1389. شناسایی عوامل قارچی مرگ گیاهچه، سوختگی و لکه برگی سیر و پیاز در منطقه جیرفت. مجله پژوهشهای تولید گیاهی101-91:(1)17.
70
71- نصر اصفهانی، م. و ب. انصاریپور. 1387. بررسی حساسیت ژنوتیپهای پیاز ایرانی به بیماری ریشه سرخی. علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی 261-251:(45)12.
71
72- نصر اصفهانی، م. و م. حسینی کوپانی. 1394. اجزای فیزیکی مقاومت در ژنوتیپهای پیاز مقاوم و حساس به بیماری پوسیدگی ریشه و طبق ناشی از قارچ Fusarium oxysporum F. sp. cepae. مجله به نژادی نهال و بذر 31 (3): 564-547.
72
73- یوسفی، م. و ا. عباسیفر. 1388. ارزیابی تحمل به تریپس (Thrips tabaci Lindeman) در ژنوتیپ پیاز سفید اصلاح شده خمین و چند ژنوتیپ رایج پیاز ایرانی. مجله به نژادی نهال و بذر 621-605:(4)25.
73
74. Abu-Rayyan, A.M. and B.E. Abu-Irmaileh. 2004. Onion development and yield responses to manual cultivation, herbicides, or colored mulches. J. Veg. Crop Prod. 10 (1): 37-49.
74
75. Alemzadeh Ansari, N. 2007. Effect of cultivars on storage losses in onion under hot conditions. J. Appl. Hort. 9: 37-40.
75
76.Alemzadeh Ansari, N. 2007. Effect of density, cultivars and sowing date on onion sets production. Asian J. Plant Sci. 6 (7): 1147-1150.
76
77. Alemzadeh Ansari, N., J. Teixeira da Silva and N. Yazdani. 2009. Effect of onion set size and cultivar on production of green bunch onion (Allium cepa). Middle E. Russ. J. Plant Sci. Biotechnol. 3 (Special Issue 1): 5-9.
77
78. Alibakhshi, M. and A.H. Khoshgoftarmanesh. 2015. Effects of nickel nutrition in mineral form and complexed with histidine in the nitrogen metabolism of onion bulb. Plant Growth Regul. 75: 733-740.
78
79. Alimousavi, S.A., M.R. Hassandokht and S. Moharramipour. 2007. Evaluation of Iranian onion germplasms for resistance to thrips. Inter. J. Agr. Biol. 9 (6): 897-900.
79
80. Brewster, J.L. 1994. Onion and Other Vegetable Alliums. CAB International. UK. 236 p.
80
81. Eady, C.C. 1995. Towards the transformation of onion (Allium cepa L.). New Zeal. J. Crop Hort. Sci. 23(3): 239-250.
81
82. FAO STAT. 2014. Crops. Retrived from http://faostat.
82
83. Kallo, G. 1986. Onion Breeding. CRC Press. 239 p.
83
84. Khodadadi, M. and D. Hassanpanah. 2010. Iranian onion (Allium cepa L.) cultivars responses to Inbreeding depression. World Appl. Sci. J. 11 (4): 426-428.
84
85. Nasr Esfahani, M. and B. Ansari Pour. 2008. Differences in resistance in onion cultivars to pink root rot disease in Iran. J. Gen. Plant Pathol. 74: 46-52.
85
86. Ofori, F. and W.R. Stem. 1987. Cereal-legume intercropping systems. Adv. Agron. 41: 41-90.
86
87. Ramin, A.A. 1999. Storage potential of bulb onions (Allium cepa L.) under high temperatures. J. Hort. Sci. Biotechnol. 74 (2): 181-186.
87
88. Yousefi, M., A. Abasifar, A. Fathi Hafshejani and J. Jalali Sendi. 2011. Resistance of eight Iranian onion cultivars to onion thrips (Thrips tabaci Lindeman) in the Markazi Province of Iran. Afr. J. Agr. Res. 6 (21): 4925-4930.
88
ORIGINAL_ARTICLE
چالشهای پرورش و تغذیه طیور در ایران
در سال 1333 با واردات نژادهای گوشتی مرغ، پرورش صنعتی طیور در ایران آغاز شد. اکنون سرانه مصرف گوشت و تخم مرغ به ترتیب حدود 25 و 10 کیلوگرم است. در مجموع، گوشت و تخم مرغ بیش از 60% پروتئین حیوانی مورد نیاز هر فرد ایرانی را تأمین میکنند. از نهادههای این صنعت به دلیل شیوههای نادرست پرورش و تغذیه با بازده حدود 70% استفاده میشود. طول دوره پرورش مرغ گوشتی در ایران طولانی است و موجب افزایش هزینه تغذیه، انرژی و نگهداری میشود. فقر دانش فنی و شرایط اقلیمی کشور مانند ارتفاع از سطح دریا و نبود آمایش سرزمین نقش مهمی در کاهش بازده پرورش طیور دارند. بررسی تنوع موضوع پژوهشها، نشانگر ناهمخوانی آن با نیازهای کشور است. این در صورتی است که بازده عملکرد مزرعههای کشور معادل 8/73% پتانسیل ژنتیکی سویههای4 تجاری است. با توجه به رتبه هشتم ایران در تولید گوشت مرغ، اگر بتوان با بررسی مشکلها و ارایه راهکار، بازده خوراک و عملکرد را افزایش داد، بخشی از زیان ناشی از پایین بودن بازده صنعت جبران خواهد شد. بنابراین نیاز به اهتمام بیشتر به پژوهش و سوق دادن پژوهشها درراستای نیازهای کشوراست .
https://srj.asnr.ias.ac.ir/article_112909_497f9c0382c3873d93bd494814984300.pdf
2018-11-22
169
180
10.22047/srjasnr.2018.112909
آمایش سرزمین
بازده عملکرد
سمت و سوی پژوهشها
میزان تلفات
هزینه تولید
مجتبی
زاغری
mzaghari@ut.ac.ir
1
عضو مدعو فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و استاد دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
1- خواجعلی، ف. و م. زاغری. 1394. ناهنجاریهای متابولیکی رایج پرندگان. انتشارات دانشگاه شهرکرد. صفحههای 1 تا 80.
1
2- شریفی تهرانی، ع. 1396. ارزیابی کیفی مجلههای علمی کشاورزی و منابع طبیعی ایران. مجله پژوهشهای راهبردی در علوم کشاورزی و منابع طبیعی. 198-189: (2)2.
2
3- زاغری، م. 1393. اصول نظری و عملی جیره نویسی برای طیور. انتشارات ختن. چاپ دوم. 206 صفحه.
3
4- زاغری، م.، ش. هنربخش، س. چرخکار و ر. صفری اصل. 1395. تعیین شاخصهای رتبه بندی مزارع پرورش طیور از لحاظ ریسک بروز تلفات در نظام بیمهگری. مجله تحقیقات دامپزشکی. 350-335: (71)3.
4
5- زهری، م. 1393. اصول پرورش طیور. انتشارات دانشگاه تهران. چاپ ششم. صفحههای 1 تا 10.
5
6. ARC. 1975. Agricultural Research Council: The nutrient requirements of farm livestock, No. 1 Poultry. Agricultural Research Council, London. UK. P 1-12.
6
7. Aviagen Group Ltd. 2016. Ross 308. Parent stock nutrition specification. Aviagen, newbridge, Midlothian EH28 8SZ, Scotland, UK. P 1-8.
7
8. Aviagen Group Ltd. 2007. Ross 308. Broiler nutrition specification. Aviagen, Newbridge, Midlothian EH28 8SZ, Scotland, UK. P 1-10.
8
9. Aviagen Group Ltd. 2014. Broiler nutrition specification. Aviagen, Newbridge, Midlothian EH28 8SZ, Scotland, UK. P 1-10
9
10. Baker A., S.L. Van Hooser, J.H. Swartzlander and R.G. Teeter. 2003. Graded atmospheric oxygen level effects on performance and ascites incidence in broilers. Poult. Sci. 82:1550-1553.
10
11. Brazilian Tables for Poultry and Swine. 2005. Composition of feedstuffs and nutritional requirements. 2th edition. Universidade Federal de Vicosa-Departamento de Zootecnica. Vicosa-MG Brazil. P 1-181.
11
12. Chou, C.C., D.D. Jiang and Y.P. Hung. 2004. Risk factors for cumulative mortality in broiler chicken flocks in the first week of life in Taiwan. Brit. Poult. Sci. 45:573-577.
12
13. Cobb-Vantress Ltd. 2010. Cobb500. Breeder Management Supplement. Cobb-Vantress Inc. PO Box 1030, Siloam Springs, Arkansas 72761, USA. P 1-76.
13
14. Feeding Standard for Australian Livestock, Poultry. 1987. Printed by the CSIRO (Common wealth Scientific and Industrial Research Organization, Australia).
14
15. FEDNA. 2010. The Spanish Foundation for the Development of Animal Nutrition. Tablas FEDNA de composiciony valor nutritive de alimentos para lafabricacion de piensos compuestos (3a edicion). FEDNA. Madrid.
15
16. Havenstein, G.B., P.R. Ferket, S.E. Scheideler and B.T. Larson. 1994a. Growth, livability, and feed conversion of 1957 versus 1991 broilers when fed “typical” 1957 and 1991broiler diets. Poult. Sci. 73:1785-1794.
16
17. Havenstein, G.B., P.R. Ferket, S.E. Scheideler and B.T. Larson. 1994b. Carcass composition and yield of 1991 versus 1957 broilers when fed “typical” 1957 and 1991 broiler diets. Poult. Sci. 73:1795-1804.
17
18. Havenstein G.B., P.R. Ferket and M.A. Qureshi. 2003a. Growth, livability, and feed conversion of 1957 versus 2001 broilers when fed representative 1957 and 2001 broiler diets. Poult. Sci. 82:1500-1508.
18
19. Havenstein G.B., P.R. Ferket and M.A. Qureshi. 2003b. Carcass composition and yield of 1957 versus 2001 broilers when fed representative 1957 and 2001 broiler diets. Poult. Sci. 82:1509-1518.
19
20. Heier, B.T., H.R. Høgåsen and J. Jarp. 2002. Factors associated with mortality in Norwegian broiler flocks. Prev. Veter. Med. 14:147-158.
20
21. Hosseini, S.A., M. Zaghari, H. Lotfollahian, M. Shivazad and H. Moravaj. 2012. Reevaluation of methionine requirement based on performance and immune responses in broiler breeder hens. J. Poult. Sci. 49:26-33.
21
22. Julian R. J. 1993. Ascites in poultry. Avian Pathol. 22:419-454.
22
23. INRA. 2002. Tables of composition and nutritional value of feed materials, Association Francaise de Zootechnie.
23
24. National Research Council (NRC). 1977. The Nutrient Requirements of Poultry. 7th revised edition. Academic Press, Washington, DC. USA. P 1-47.
24
25. National Research Council (NRC). 1984. The Nutrient Requirements of Poultry. 8th revised edition. Academic Press, Washington, DC. USA. P 1-71.
25
26. National Research Council (NRC). 1994. The Nutrient Requirements of Poultry. 9th revised edition. Academic Press, Washington, DC. USA. P 1-154.
26
27. Rhone-Poulenc Animal Nutrition. 1993. Rhodmet Nutrition Guide. 2nd ed. Rhône-Poulenc Animal Nutrition, Antony Cedex, France. P 1-53.
27
28. Zaghari, M., M. Shivazad, A. Kamyab and A. Nikkhah. 2002. Digestible lysine requirement of Arian male and female broiler chicks during six to twenty-one days of age. J. Agr. Sci. Technol. 4:111-117.
28
29. Zaghari M., F. Zaefarian and M. Shivazad. 2011. Standardized Ileal digestible threonine requirements and its effects on performance and gut morphology of broiler chicks fed two levels of protein. J. Agr. Sci. Technol. 13:541-552.
29
ORIGINAL_ARTICLE
حفظ تنوع زیستی یا زیستفناوری: اولویت امروز ایران چیست؟
امروزه، بحثهای فراوانی در محافل علمی و محیط زیستی دنیا درباره بودن یا نبودن محصولهای تراریخت در سبد غذایی انسان وجود دارد. هر کسی استدلال خود را دارد و عبارتهایی چون بیدانشی، بیمسئولیتی، احساساتی و شعاری بودن، سودجویی، مافیا و حتی به تازگی تروریستی هم وارد این ادبیات شده است. نگارندگان این مقاله در جایگاه زیستشناس، حامی دستاوردهای بشری در حوزه علم هستند و به منزله متخصص تنوع زیستی و فعال محیط زیست به شدت از تخریب طبیعت و روند برگشتناپذیر آن نگران هستند. از طرفی زندگی بسیاری از موجودهای کره زمین که تنها سیاره سبز است به دلیل افزایش گرمای جهانی و گسترش بیابانها و به هم خوردن تعادلهای بومنظامهای طبیعی در خطر نابودی است. پرسشی که باید به آن پاسخ داده شود این است که اولویت امروز ایران چیست؟ با نگاهی به وضعیت محیط زیست در ایران ملاحظه میکنید که با مصرف بیرویه ذخیرههای آبی و خشکاندن بیشتر تالابها و رودخانهها، تخریب مراتع و فرسایش خاک و نابودی جنگلها رکوردهای جهانی در چند دهه اخیر شکسته شده است. کشوری که همیشه به دلیل تنوع آب و هوایی بر پایه خرده اقلیمها توانسته داشتههای تنوع زیستی بومی و زراعی خود را به صورت "باقیمانده"، "پناهنده" یا "جداشده" حفظ کند با یکسانسازی در الگوهای توسعهای، زندگی و کشاورزی به سمت بیهویتی زیستی – تاریخی کشانده شده است. این در حالی است که با ارزشترین ذخیرههای ژنتیکی این کشور به سرعت در حال انقراض است. بنابراین باید بر پایه دانش، اخلاق و قانون به این روند مخرب پایان داد.
https://srj.asnr.ias.ac.ir/article_112924_51b2a61113437930eb3799e1760d31d1.pdf
2018-11-22
181
194
10.22047/srjasnr.2018.112924
انقراض
ایمنی زیستی
تهدید فلور ایران
ذخیرههای ژنتیکی
شوره زارها
حسین
آخانی
akhani@khayam.ut.ac.ir
1
استاد دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
الکساندر
رودف
2
پژوهشگر پسادکتری دانشگاه تهران.
AUTHOR
Akhani, H. 1988.Plant records from Kavire-Meyghan (Arak), new to Iran. Iran. J. Bot. 4: 105-107.
1
Akhani, H., P. Trimborn and H. Ziegler. 1997. Photosynthetic pathways in Chenopodiaceae from Africa, Asia and Europe with their ecological, phytogeographical and taxonomical importance. Plant. Syst. Evol. 2: 187-221.
2
Akhani, H. and H. Ziegler. 2002. Photosynthetic pathways and habitats of grasses in Golestan National Park (NE Iran), with an emphasis on the C-4-grass dominated rock communities. Phytocoenologia 32: 455-501.
3
Akhani, H., M. Ghobadnejhad and S.M.H. Hashemi. 2003. Ecology, biogeography and pollen morphology of Bienertia cycloptera Bunge ex Boiss. (Chenopodiaceae), an Enigmatic C-4 plant without Kranz anatomy. Plant Biol. 5:167-178.
4
5. Akhani, H., J. Barroca, N., Koteeva, E. Voznesenskaya, V. Franceschi, G. Edwards, S.M. Ghaffari and H. Ziegler H .2005. Bienertia sinuspersici (Chenopodiaceae): A new species from southwest Asia and discovery of a third terrestrial C4 plant without Kranz anatomy. Syst. Bot. 30:301-290.
5
6. Akhani, H. 2006. Flora Iranica: Facts and figures and a list of publications by K. H. Rechinger on Iran and adjacent areas. Rostaniha 7:19-61 (En.)
6
7. Akhani, H. 2006. In Sabkha Ecosystems Volume II: West and Central Asia, M. Ajmal Khan et al. (eds.), Ed. Springer, pp. 71-88.
7
8. Akhani, H. 2008. Taxonomic Revision of the Genus Salicornia L. (Chenopodiaceae) in Central and Southern Iran. Pakistan J. Bot. 40:1635-1655.
8
9. Akhani, H., M.V. Lara, M. Ghasemkhani, H. Ziegler and G.E. Edwards. 2009. Does Bienertia cycloptera with the single-cell system of C-4 photosynthesis exhibit a seasonal pattern of delta C-13 values in nature similar to co-existing C-4 Chenopodiaceae having the dual-cell (Kranz) system? Photosynth. Res. 99:23-36.
9
10. Akhani, H., M. Djamali, A. Ghorbanalizadeh and E. Ramezani. 2010. Plant Biodiversity of Hyrcanian Relict Forests, N Iran: an Overview of the Flora, Vegetation, Palaeoecology and Conservation. Pakistan J. Bot. 42: 231-258.
10
11. Akhani, H., T. Chatrenoor, M. Dehghani, R. Khoshravesh, P. Mahdavi and Matinzadeh. 2012. A new species of Bienertia (Chenopodiaceae) from Iranian salt deserts: A third species of the genus and discovery of a fourth terrestrial C4 plant without Kranz anatomy. Plant BiosystemsDOI:10.1080/11263504.2012.66 (2012), 2921.
11
12. Akhani, H. and U. Deil. 2012. First observations of the flora and vegetation of three Islands in the NW Persian Gulf (Iran). Phyton 52:73-99.
12
13. Akhani, H. 2015. Iran's environment under siege. Science 3:392-392.
13
14. Akhani H. 2016. Plant diversity of saline wetlands and salt marshes of Iran. In: Lansey K, Vafai H, Quanrud D (eds) U.S.-Iran Symposium on Wetlands, Irvine, California, 2016. University of Arizone, pp 38-45.
14
15. Almendrala, A. 2016. What the science really says about GMOs and food safety. Wellness, Huffingtonpost
15
16. Antoniou, M.N. and C.J. Robinson. 2017. Cornell alliance for science evaluation of consensus on genetically modified food safety: Weaknesses in study design. Front Public Health 5 (79) 1-5.
16
17. Bæksted, H, I., T. Wendt and P.B. Holm. 2013. Intragenesis and cisgenesis as alternatives to transgenic crop development. Plant Biotechnol. J. 11, pp. 395–407.
17
18. Blancke, S, F, Van Breusegem, G. De Jaeger, J. Braeckman and M. Van Montagu. 2015. Fatal attraction: the intuitive appeal of GMO opposition. Trends Plant Sci. 20(7):414-8.
18
19. Capretti, P. and A. Battisti. 2007.Water stress and insect defoliation promote the colonization of Quercus cerris by the fungus Biscogniauxia mediterranea. Forest Pathol. 37:129-135.
19
20. Carter, B.E., C.C. Conn and J.R. Wiles. 2016. Concern about hunger may increase receptivity to GMOs. Trends Plant Sci. 21(7):539-541.
20
21. Cronk, Q. 2016. Plant extinctions take time. Science 353:446-447.
21
22. Davis, S.D., V.H. Heywood and A.C. Hamilton. (eds.). 1994. Centers of Plant Diversity: A guide and strategy for their Conservation. Vol. 1. Europe, Africa, South West Asia and the Middle East. (IUCN Publications Unit, Cambridge.
22
23. Deveson, I.W., S.A. Hardwick, T.R.Mercer, J. S. Mattick. 2017. The Dimensions, Dynamics, and Relevance of the Mammalian Noncoding Transcriptome.Trends Genet. 33(7):464-478.
23
24. Djamali, M., H. Akhani, R. Khoshravesh, V. Andrieu-Ponel, P. Ponel and S. Brewer. 2011. Application of the Global Bioclimatic Classification to Iran: Implications for understanding the modern vegetation and biogeography. Ecol. Medit. 37: 91-114.
24
25. Edwards, G.E., V.R. Franceschi and E.V. Voznesenskaya. 2004. Single-cell C-4 photosynthesis versus the dual-cell (Kranz) paradigm. Ann. Rev. Plant Biol. 55:173-196.
25
26. Entine, J. and R. Randall. 2015. Scientific consensus on GMO safety stronger than for global warming. Genetic Literacy Project. https://geneticliteracyproject.org/2015/01/29/pewaaas-study-scientific-consensus-on-gmo-safety-stronger-than-for-global-warming/
26
27. FAO. 2011. Global food losses and food waste – Extent, causes and prevention. Rome.
27
28. FAO. 1997. The state of the world’s plant genetic resources for food and agriculture. Rome.
28
29. Frey, W. and H. Kürschner. 1989. Die Vegetation im Vorderen Orient: Erläuterungen zur Karte A VI 1 Vorderer Orient. Vegetation des Tübinger Atlas des Vorderen Orients Reihe A. Weisbaden, Dr. Ludwig Reichert.
29
30. GMO. legislation – European commission. 2015. Retrieved from: https://ec.europa.eu/food/plant/gmo/legislation_en
30
31. Hilbeck, A., R. Binimelis R, N. Defarge, R. Steinbrecher, A. Székács, F. Wickson, M. Antoniou, P.L. Bereano, E.A. Clark and M. Hansen. 2015. No scientific consensus on GMO safety. Environ. Sci. Eur. 27:4.
31
32. Kew, R. 2017. The State of the World’s Plants Report - 2017. Royal Botanic Gardens, Kew.
32
33. Komarova, S.G. and T.S. 2016. Tigranyan. Pravovyoe regulirovanie geneticheski modificirovannykh produktov v Rossiji. Uspekhi khimii I khimicheskoy tekhnologii Nr.2 (171)
33
34. Kunkel, G. 1984. Plants for Human Consumption. Koeltz Scientific Books, Koenigstein, Germany. 393 pp.
34
35. Lewis, G. 2017. Challenges to and from the environment in Iran. UNDP. Retrieved from http://www.ir.undp.org/content/iran/en/home/presscenter/articles/2014/01/25/challenges-to-and-from-the-environment-in-iran.html. 24.9.2017 (UNDP, Iran, 2014), vol. 24.9.2017.
35
36. Mayes, S., F. Massawe, P. Alderson, J. Roberts, S. Azam-Ali and M. Hermann. 2012. The potential for underutilized crops to improve security of food production. J. Exp. Bot. 63(3):1075-9.
36
37. Miguel, A., F. Massawe, P., Alderson, J. Robert, S. Azam-Ali and Hermann M. 2017. Characterization of scientific studies usually cited as evidence of adverse effects of GM food/feed. Plant Biotechnol. J. 15, pp. 1227–1234.
37
38. McDougall, P. 2011. The Cost and Time Involved in the Discovery, Development and Authorisation of a New Plant Biotechnology Derived Trait. Consultancy Study for Crop Life International by P McDougall, Midlothian, 1-24.
38
39. Nicolia, A., A. Manzo, F. Veronesi and D. Rosellini. 2014. An overview of the last 10 years of genetically engineered crop safety research. Crit. Rev. Biotechnol. 34(1): 77–88.
39
40. Paarlberg, R. 2010. GMO foods and crops: Africa's choice. N Biotechnol. 27(5):609-13.
40
41. Perge, P. P, Z. Nagy, Á. Decmann, I. Igaz and P. Igaz. 2017. Potential relevance of microRNAs in inter-species epigenetic communication, and implications for disease pathogenesis. RNA Biology 14(4):391–401.
41
42. Pimm, S.L., C.N. Jenkin., R. Abell, T.M. Brooks, J.L. Gittleman, L. N. Joppa, P.H. Raven, C. M. Roberts and J. O. Sexton. 2014. The biodiversity of species and their rates of extinction, distribution, and protection. Science 344, 987.
42
43. Primack, R.B. 2012. A Primer of Conservation Biology. Sinauer, Sunderland.
43
44. Ricroch, A.E. and M.C. Hénard-Damave. 2016. Next biotech plants: New traits, crops, developers and technologies for addressing global challenges. Crit. Rev. Biotechnol. 36(4):675-90.
44
45. Stone, R. 2015. Saving Iran's Great Salt Lake. Science 349:1044-1047.
45
46. Stone, R. 2015. Fragile ecosystems under pressure. Science (New York, N.Y.) 349:1046-1047.
46
47. Warwick S.I, H.J. Beckie and L.M. Hall. 2009. Gene flow, invasiveness, and ecological impact of genetically modified crops. Ann N Y Acad Sci. 1168:72-99.
47
48. Waters, C.N., J. Zalasiewic., C. Summerhaye, A.D. Barnosky, C. Poirier, A. Gałuszka, A. Cearreta, M. Edgewort., E.C.Ellis and M. Ellis. 2016. The Anthropocene is functionally and stratigraphically distinct from the Holocene. Science 351: 137)
48
49. White, M. 2013. The scientific debate about GM foods is over: they’re safe. Pacific Stand. Mag. 24 Sept. https://psmag.com/social-justice/scientific-debate-gm-foods-theyre-safe-66711
49
50. Zohary, M. 1973. Geobotanical Foundations of the Middle East. R. Tuxen, Ed., Geobotanica Selecta (Gustav Fische Verlag, Stuttgart, Amsterdam.
50
ORIGINAL_ARTICLE
مهندسی ژنتیک و امنیت غذایی
امنیت غذایی یکی از مهمترین چالشهای بشر برای مقابله با تهدیدهای تغییر اقلیم و رشد جمعیت است. سرمایهگذاری در پژوهشهای کشاورزی بهویژه تنوع ژنتیکی، پروژههای توالییابی کامل ژنگان4، شناسایی ژنهای مهم زراعی و دیگر نوآوریهای علمی در زمینه زیستفناوری گیاهی میتواند ابزاری قدرتمند برای مقابله با این چالش در نظر گرفته شود. در طول تاریخ، کشاورزان با گزینش بهترین محصول خود برای کشت سال آتی، ناخودآگاه به بهبود ژنتیک محصول کمک کردهاند. بهنژادگران سنتی نیز با استفاده از دانش ژنتیک به موفقیتهایی در بهبود کمی و کیفی محصولهای زراعی دستیافتهاند ولی "روشهای سنتی بهنژادی گیاهان" با محدودیتهایی مواجه است. مهندسی ژنتیک ابزاری مکمل، اما قدرتمند است که میتواند جهت رفع این محدودیتها به بهنژادگران کمک کند و سریعترین فناوری مورد پذیرش در تاریخ کشاورزی بهشمار میآید. پیشرفتهای اخیر در مهندسی ژنتیک مانند ظهور و کاربر کریسپر-کس59 و تلن6 برای ویرایش ژنگان و ژن درایو7، انقلاب جدیدی در تحولهای موجود ایجاد کرده است. این فناوریها میتوانند برای اصلاح موجودها بدون باقیگذاشتن ژن انتقالی (تراژن8) در محصول پایانی مورد استفاده قرار گیرند. از اینرو، روشهای نظارتی کمتری در کشورهای مختلف در مورد محصول آنها اعمال میشود. از سوی دیگر "زیستشناسی مصنوعی9" فرصتی است برای طراحی مسیرهای متابولیکی برای تولید محصولهایی که هرگز پیش از این وجود نداشته یا تولید نشده است. افزایش تقاضا و بازار برای این محصولها موفقیت این فناوریهای روبه رشد را در تولید مواد غذایی و صنعتی در سالهای آینده تضمین میکند. در این مقاله، به بررسی این فناوریها، برنامههای کاربردی آنها برای دستیابی به امنیت غذایی، رعایت ایمنیزیستی، چشماندازهای آینده و چالشهای پیشرو خواهیم پرداخت.
https://srj.asnr.ias.ac.ir/article_112926_e5cf2c5ceafd81b83fc38b11f060a8e9.pdf
2018-11-22
195
208
10.22047/srjasnr.2018.112926
تغییرهای اقلیمی و رشد جمعیت
زیستشناسی مصنوعی
زیستفناوری
محصولهای تراریخت
ویرایش ژنگانی
مطهره
محسنپور
1
استادیار پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی-سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی
AUTHOR
سمیرا
کهک
2
دانشجوی دکتری دانشگاه گیلان
AUTHOR
بهزاد
قرهیاضی
ghareyazie@yahoo.com
3
استاد پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی-سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی
LEAD_AUTHOR
1- افراز، ف.، ب. قرهیاضی، ن. خوش خلق سیما، ه. لطف الهیان، س. ع. حسینی و ا. نعمتی. 1387. ارزیابی تاثیر برنج تراریخته مقاوم به آفات طارم مولایی بر رشد، پارامترهای شیمیایی خون و سلامت جوجه های گوشتی تجارتی. فصلنامه ایمنی زیستی 16-9:(2)1.
1
2- جوان، ی. 1389. پایان نامه کارشناسی ارشد مهندسی کشاورزی گرایش بیوتکنولوژی -تأثیر کشت برنج طارم مولایی تراریخته مقاوم به آفات بر میکروفلور خاک- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران.
2
3. Abbott, A. 2016. GM-crop papers spark probe. Nature 529: 268–269, doi: 10. 1038/nature. 2016.19183
3
4. Altpeter, F., N.M. Springer, L.E. Bartley, A.E. Blechl, T.P. Brutnell, V. Citovsky and et al. 2016. Advancing crop transformation in the era of genome editing. The Plant Cell 28(7): 1510-1520.
4
5. Anonymous. 2010. A Decade of EU-Funded GMO Research 2001-2010. European Commission, Brussels.
5
6. Anonymous. 2010. Ec report on "a decade of eu-funded gmo research" describes "tailored" bioenergy crop research project. Retriverd from http://www.isaaa.org/kc/cropbiotechupdate/article/default.asp?ID=7082.
6
7. Baum, J.A., T. Bogaert, W. Clinton, G.R. Heck, P. Feldmann, O. Ilagan and et al. 2007. Control of coleopteran insect pests through RNA interference. Nature Biotechnol. 25(11):1322.
7
8. Blancke S, F.V. Breusegem, G.D. Jaeger, J. Braeckman and M.V. Montagu. 2015. Fatal attraction: the intuitive appeal of GMO opposition. Trends Plant Sci. 20(4):414-418.
8
9. Brooks, G. and P. Barfoot. 2016. Environmental impacts of genetically modified (GM) crop use 1996-2014: Impacts on pesticide use and carbon emissions. GM Crops Food. J. 7(2): 84-116.
9
10. Conko, G., D.L. Kershen, H. Miller and W.A. Parrott. 2016. A risk-based approach to the regulation of genetically engineered organisms. Nature Biotechnol. 34(5):493-503.
10
11. De Maagd, R.A., D. Bosch and W. Stiekema. 1999. Bacillus thuringiensis toxin-mediated insect resistance in plants. Trends Plant Sci. 4(1):9-13.
11
12. DeFrancesco, L. 2013. How safe does transgenic food need to be? Nature Biotechnol. 31: 794-802.
12
13. Fesenko, E. and R. Edwards. 2014. Plant synthetic biology: a new platform for industrial biotechnology. J. Exper. Bot. 65(8):1927-1937.
13
14. James C 2016. Global Status of Commercialized Biotech/GM Crops: 2016. ISAAA Brief 52, ISBN: 978-1-892456-66-4.
14
15. James C 2017. Global Status of Commercialized Biotech/GM Crops: 2017. ISAAA Brief 53, ISBN: 978-1-892456-6-4.
15
16. Jouanin, L., Bonadé-Bottino, M., Girard, C., Morrot, G., & Giband, M. 1998. Transgenic plants for insect resistance. Plant Sci. 131(1): 1-11.
16
17. Key S, Ma J, Drake P. 2008. Genetically modified plants and human health. J. R. Soc. Med. 2008: 101: 290–298. DOI 10.1258/jrsm.2008.070372.
17
18. Klumper W, Qaim M. 2014. A Meta-Analysis of the Impacts of Genetically Modified Crops. PLOS One 9: (11) e111629.
18
19. Kyndt T, Quispe D, Zhai H, Jarret R, Ghislain M, Liu Q, and et al. 2015. The genome of cultivated sweet potato contains Agrobacterium T-DNAs with expressed genes: An example of a naturally transgenic food crop. Proc. Nat. Acad. Sci. 112(18): 5844-5849.
19
20. Nogue, F., K. Mara, C., J.M. Casacuberta. 2016. Genome engineering and plant breeding: Impact on trait discovery and development. Plant Cell Rep. 35(7): 1475-1486.
20
21. Nicolia, A. A. Manzo, F. Veronesi, D. Rosellini. 2013. An overview of the last 10 years of genetically engineered crop safety research. Crit. Rev. Biotechnol. 1549-7801. DOI: 10.3109/07388551.2013.823595.
21
22. Panchin, A.Y. and A.I. Tuzhikov. 2016. Published GMO studies find no evidence of harm when corrected for multiple comparisons. Critical Reviews in Biotechnology, DOI: 10.3109/07388551.2015.1130684. http://dx.doi.org/10.3109/07388551.2015.1130684.
22
23. Ramon, M., Y. Devos, A. Lanzoni, Y. Liu. A. Gomes, A. Gennaro and E.Waigmann. 2014. RNAi‐based GM plants: food for thought for risk assessors. Plant Biotechnol. J. 12(9): 1271-1273.
23
24. Seralini, G.E., E. Clair, R. Mensage, S. Gress, N. Defarge, M. Malatesta, D. Hennequin and J.S. de Vendomois. 2012. RETRACTED: Long term toxicity of a Roundup herbicide and a Roundup-tolerant genetically modified maize. Food and Chemical Toxicity. J. 50(11): 4221-4231.
24
25. Sisterson, M.S., R.W. Biggs, N.M. Manhardt, Y. Carrière T.J. Dennehy and B.E. Tabashnik. 2007. Effects of transgenic Bt cotton on insecticide use and abundance of two generalist predators. Entomologia Experim. Appl. 124(3): 305-311.
25
26. Smith, C.M. 2005. Plant resistance to artropode, molecular and conventional approachspringer, Dordrecht, Springer, Dordrecht, The Netherlands.
26
27. Thies, J.E. and M.H. Devare. 2007. An ecological assessment of transgenic crops. J. Development Studies 43(1): 97-129.
27
28. Van Eenennaam, A.L. and A.E. Young. 2014. Prevalence and impacts of genetically engineered feedstuffs on livestock populations. J. Animal Sci. 92(10): 4255-4278.
28
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی وضعیت گزیدهای از گلخانهها در ایران 1- واکاوی توصیفی
در پژوهش حاضر، تنگناها و مشکلهای گلخانهها و تولیدهای گلخانهای در شش استان ایران ارزیابی شدند. این مطالعه از نوع کاربردی بود و برای گردآوری اطلاعات و دادهها از پرسشنامه بهرهگیری شد. در این پرسشنامه موقعیت محلی گلخانه، مشخصات فنی گلخانه، آب، خاک، کود شیمیایی، سیستم کشت بدون خاک، نوع کشت، آفتها و بیماریها، بازاررسانی و هزینهها مشخص شدند. برای واکاوی دادههای حاصل از پژوهش توصیفی، از واکاوی یک متغیره یعنی جدول توزیع فراوانی بهرهگیری شد. گستره جغرافیایی پژوهش شامل گلخانهداران شش استان تهران، اصفهان، کرمان، مرکزی، البرز و فارس بود که بر اساس آمارنامههای وزارت جهاد کشاورزی، بیشترین سطح کشت گلخانهای را داشتند. نتایج این پژوهش نشان داد که بیشترین فراوانی سن مالکان و مدیران گلخانه متعلق به رده سنی 31 تا 40 سال بود. مالکان 5/64% و مدیران 7/62% مدرک تحصیلی غیر مرتبط با تولیدهای گلخانهای داشتند. از نظر نوع کشت 6/53% از کشت گلخانهها خاکی، 3/37% آبکشت و 1/9% آنها هر دو نوع کشت را داشتند. بیشترین فراوانی پوشش گلخانه از نوع پلیاتیلن با فراوانی 7/42% بود. کنترل دما تنها در 2/38% از گلخانهها به صورت اتوماتیک انجام شد. منبع تأمین آب 5/74% گلخانهها چاه و سیستم آبیاری 1/79% گلخانهها قطرهای بود. از نظر نوع محصول3/37% خیار، 6/25% گل بریدنی، 2/18% توت فرنگی، 1/9% گوجهفرنگی و در بقیه، سایر سبزیها و گیاهان زینتی کشت میشدند. ویژگیهای دیگری نیز بررسی شدند و در پایان پیشنهادهایی برای بهبود وضعیت موجود گلخانهها، ارایه شده است.
https://srj.asnr.ias.ac.ir/article_112927_b1ca60724f16d22ef7817ab6162690cb.pdf
2018-11-22
209
222
10.22047/srjasnr.2018.112927
انواع گلخانهها
تولیدهای گلخانهای
سیستمهای کشت
مدیریت گلخانهها
منبع تامین آب گلخانهها
مرتضی
خوشخوی
strategic-research-journal@ias.ac.ir
1
عضو پیوسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و استاد دانشگاه شیراز
LEAD_AUTHOR
مصطفی
مبلی
mobli@cc.iut.ac.ir
2
عضو مدعو فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و استاد دانشگاه صنعتی اصفهان
AUTHOR
مجید
عزیزی
azizi@um.ac.ir
3
عضو مدعو فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و استاد دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
کورش
وحدتی
kvahdati@ut.ac.ir
4
عضو مدعو فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و استاد دانشگاه تهران
AUTHOR
وازگین
گریگوریان
vazgin.grigorian1320@gmail.com
5
عضو مدعو فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و استاد دانشگاه تبریز
AUTHOR
عنایتالله
تفضلی
etafazoli@yahoo.com
6
عضو وابسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و استاد دانشگاه شیراز
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی وضعیت گزیدهای از گلخانهها در ایران 2- واکاوی استنباطی
در یک طرح پژوهشی، تنگناها و مشکلهای گلخانهها و فراوردههای گلخانهای درایران ارزیابی شدند. این بررسی از نوع کاربردی بوده و برای گردآوری دادهها از پرسشنامه بهرهگیری شد. تصمیمگیری گلخانهداران در مورد استفاده از کود شیمیایی و مبارزه با آفتها در استانهای تهران، اصفهان، کرمان، مرکزی، البرز و استان فارس که بیشترین سطح زیر کشت گلخانهای را در کشور داشتند، بررسی شدند. واکاوی استنباطی به صورت واکاوی چند متغیره بود. مقیاس سنجش شاخصها به صورت متغیر مستقل یا متغیر وابسته، ترتیبی بوده و از طیف لیکرت4 پنج مرتبهای برای واکاوی استفاده شد. همچنین در واکاوی رگرسیون، سطح تصمیمگیری در نقش متغیر وابسته انتخاب شد و هر یک از متغیرهایی که بر سطح تصمیمگیری گلخانهداران اثر داشتند، به منزله متغیر مستقل انتخاب شدند. در این مقاله، نتایج در دو قسمت تصمیمگیری گلخانهداران در مدیریت مبارزه با آفتها و مدیریت استفاده از کود شیمیایی آمده است. نتایج نشان داد که گلخانهداران شهرستانهای مختلف درتصمیمگیری برای استفاده از کود شیمیایی متفاوت عمل نمیکنند ولی تصمیمگیری متفاوتی درمبارزه با آفتها دارند. بین تعداد دورههای آموزشی، فاصله تا بازار فروش، مساحت گلخانه، نوع محصول و نوع پوشش گلخانه با تصمیمگیری گلخانهداران در استفاده ازکود شیمیایی رابطه معنیداری وجود داشت. همچنین بین سطح تحصیل، سابقه کار گلخانهداران، فاصله تا بازارفروش و نوع پوشش گلخانه با سطح تصمیمگیری گلخانهداران در مبارزه با آفتها رابطه معنیداری مشاهده شد. در پایان، نتایج حاصل بحث شده و پیشنهادهایی برای بهبود تصمیمگیری گلخانهداران ارایه شده است.
https://srj.asnr.ias.ac.ir/article_112960_269afb51ee775430797dca9ebe2b9392.pdf
2018-11-22
223
236
10.22047/srjasnr.2018.112960
آفت
تصمیمگیری گلخانهداران
کود شیمیایی
واکاوی رگرسیون در گلخانهها
مرتضی
خوشخوی
strategic-research-journal@ias.ac.ir
1
عضو پیوسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و استاد دانشگاه شیراز
LEAD_AUTHOR
مصطفی
مبلی
mobli@cc.iut.ac.ir
2
عضو مدعو فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و استاد دانشگاه صنعتی اصفهان
AUTHOR
مجید
عزیزی
azizi@um.ac.ir
3
عضو مدعو فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و استاد دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
کورش
وحدتی
kvahdati@ut.ac.ir
4
عضو مدعو فرهنگستان علوم و دانشگاه تهران
AUTHOR
وازگین
گریگوریان
vazgin.grigorian1320@gmail.com
5
عضو مدعو فرهنگستان جمهوری اسلامی ایران و استاد دانشگاه تبریز
AUTHOR
عنایتالله
تفضلی
etafazoli@yahoo.com
6
عضو وابسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و استاد دانشگاه شیراز
AUTHOR
1- امینی، ا.م. و ع. یوسفی. 1395. مدیریت گلخانهها و ارزیابی عوامل موثر در بهبود آن. مقالات همایش چالشهای تولید محصولهای گلخانهای. فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی. 1خرداد ماه 1395.
1
2- بی نام.1394. آمارنامه کشاورزی. وزارت جهاد کشاورزی، معاونت برنامه ریزی و اقتصادی، مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات، جلد دوم، گل و گیاهان زینتی، صفحههای 79 تا 100.
2
3- بی نام.1394. آمارنامه کشاورزی. وزارت جهاد کشاورزی، معاونت برنامه ریزی و اقتصادی، مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات، جلد سوم، محصولات باغبانی، صفحههای 35 تا 38.
3
4- خوشخوی، م.، م. مبلی، م. عزیزی، ک. وحدتی، و. گریگوریان و ع. تفضلی. 1397. بررسی وضعیت گزیدهای از گلخانههای ایران (1- واکاوی توصیفی). مجله پژوهشهای راهبردی درعلوم کشاورزی و منابع طبیعی 229-209:(2)3.
4
5- ﺧﻮﺷﻜﺎﻡ، س. ﻭ م. ﺳﺎﻋﻲ. 1390. ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺯﺭﺍﻋﻲ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻱ ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﻛﺸﺖ ﻣﺘﻮﺍﻟﻲ ﻛﺎﻫﻮ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ ﻭ ﻓﻀﺎﻱ ﺑﺎﺯ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺟﻴﺮﻓﺖ. ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻓﻨﻮﻥﻛﺸﺖهای ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای 39-29:(7)2.
5
6- رئیسزاده، ا.ر. 1395. چالشهای فراروی تولید محصولات سالم در گلخانه. مقالات همایش چالشهای تولید محصولهای گلخانهای. فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی. 1خرداد ماه 1395.
6
7- سرپله، ا.، ک. شریفی، م. میرابوالفتحی و ح. عظیمی. 1395. مدیریت بیماریهای گیاهان گلخانهای. مقالات همایش چالشهای تولید محصولهای گلخانهای. فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی. 1خرداد ماه 1395.
7
8- ﻋﺰﯾﺰی، ج. 1384. ارزﯾﺎﺑﯽ اﻗﺘﺼﺎدی ﻃﺮح ﺷﻬﺮک ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ ای اﺳﺘﺎن ﮔﯿﻼن. فصلنامه پژوهش ها و سیاست های اقتصادی. 132-109:(86)13.
8
9- ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﻴﺮﮔﺎﻧﻲ، م. و م.ح. دیبایی. 1389. ارزﻳﺎﺑﻲ اﻗﺘﺼﺎدی و اﻧﺮژی ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای ﻛﺸﺖ ﻓﻠﻔﻞ دﻟﻤﻪ ای در ﺷﻤﺎل خوزستان. پنجمین همایش ملی ایده های نو در کشاورزی. داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﻲ واﺣﺪ ﺧﻮراﺳﮕﺎن، بهمن 1389، اﺻﻔﻬﺎن.
9
10- کیائی ، م. 1395. سیاست های کلان وزارت جهاد کشاورزی در گسترش تولیدات گلخانهای. فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی. 1خرداد ماه 1395.
10
11- محرمیپور، س. 1395. مدیریت آفات گلخانهها. مقالات همایش چالشهای تولید محصولهای گلخانهای. فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی. 1خرداد ماه 1395.
11
12. Nelson. P.V. 2011. Greenhouse Operation and Management.Seventh Edition. Pearson, Londen. UK. 692 p.
12
13. Patricia D.F., L. Pickerel, S.M. Rhyne. 2002. Greenhouse Operation and Management. Instructional Materials Laboratory University of Missouri-Columbia 2316 Industrial Drive Columbia, MO 65202, USA.
13
14.Walls, I.G., A.G. Channon, R.A. Martin and J.W. Newbold. 1988. The Complete Book of the Greenhouse. Ward Lock Limited, London, UK. 304 p.
14
15. Willmott, P.K. 1982. Scientific Greenhouse Gardening. Ep Publishing Limited. London, UK. 202 p.
15